สอนหมากรุกให้เด็กสาวจนกลายเป็นแชมป์โลกเป็นหนังที่ดีมากๆ
เรื่องราวที่มีความสมจริงของตัวละครตั้งแต่เด็กที่เป็นเด็กกำพร้า ที่แม่พยายามฆ่าลูกตัวเองให้ตายโดยการขับรถชนแต่เด็กสาว
- เราต้องมองให้ออกว่าคู่แข่งที่เล่นด้วยจะไปทางไหน
- เราต้องจำทิศทางการเดินใหม่ๆให้ได้
- เราต้องใจเย็น เพราะอารมณ์ร้อนทำให้การคิดคำนวณผิดพลาด ดังนั้นผู้เล่นฝั่งตรงข้ามชอบทำตัวยียวนกวนสมาธิบ่อยๆ
- ถ้าแพ้คือแพ้ แพ้อย่าฝืน
- หรือถ้าเราจะแพ้เราต้องเก็บอาการไว้ อย่าแสดงออกมา เพราะคู่แข่งจะเห็น
- ก่อนเล่นต้องจับมือ ยิ้ม หลังเล่นต้องจับมือ เป็นการจับมือคู่แข่งที่ค่อนข้างเลือดเย็นทีเดียว
จะเห็นได้ว่าความฝึกซ้อมอย่างเดียวไม่พอ ต้องใช้ EQ และ SQ เข้ามาด้วยจนเธอได้มีครอบครัวหนึ่งอุปการะ ส่งเธอเรียนหนังสือ แต่เธอเลือกที่จะไปแข่งหมากรุกเพราะต้องการหาเงินมาช่วยเหลือพ่อแม่อุปถัมป์จนกลายเป็นคนที่มีชื่อเสี่ยง โด่งดัง และทั้งใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยเลยทีเดียวเรามาดูวิธีการคิดของ เบธ ฮาร์มอน กันดีกว่า
- กล้าที่จะร้องขอ ไม่ว่าขอให้ภารโรงช่วยสอน ขอเงินเพื่อไปแข่งขันในวันที่ถังแตก ขอโอกาส สิ่งเหล่านี้เบธ ฮาร์มอน กล้ามาตั้งแต่เด็ก
- สู้ ไม่ยอมแพ้ เรียกได้ว่าเธอเป็นคนที่แพ้ไม่เป็นเลย ถ้าแพ้จะหัวเสีย อารมณ์ขึ้น และต้องใช้ยาเพื่อระงับสติบ่อยๆ ซึ่งยาเหล่านี้ทำให้เธอเล่นหมากรุกได้ดี ทำให้เธอเรียงลำดับการเล่นบนเพดานก่อนนอนทุกคืน (อย่าที่เห็นในตัวอย่าง)
- ความพยายาม เบธไม่ใช่แค่ใช้ยาช่วยเท่านั้นถึงได้มาถึงตรงนี้ แต่เบธอ่านหนังสือทุกเล่มที่คู้ต่อสู้ให้สัมภาษณ์ อ่านหนังสือการเล่นทุกเล่ม ฝึกตลอดเวลา ไม่ว่าจะทำกับข้าว อาบน้ำ หรือในวันที่แข่งเสร็จแล้วเธอจะซ้อมจพกลับมาซ้อมกับเกมเดิมที่เคยเล่นกับผู้เล่น เพื่อดูว่ามีรอยรั่วตรงไหนบ้าง
- เรียนรู้ และเก็บตัว เบธเป็นคนที่ชัดเจนว่าต้องการอะไร เธอจะปฏิเสธคนอื่น แต่เมื่อถ้าเป็นคนในครอบครัว เพื่อน หรือคนที่เธอสนใจ เธอจะยอมทำให้สิ่งที่เค้าต้องการ เรียกได้ว่ามีจุดยืนมากๆ
- ความแพ้ไม่เป็นทำให้ทุกข์ จนไปถึงการดื่มเหล้าหนัก เพราะแม่บุญธรรมได้ชวนเธอดื่ม พอแม่บุญธรรมเสียเธอดื่มหนักกว่าเก่า
- เรียนรู้จากอาจารย์ บรรดาคู่แข่งของเธอที่เคยแข่งด้วย และอยากให้เธอชนะ (เป็นตัวแทนของอเมริกาเพื่อไปแข่งกับรัสเซีย สำหรับอเมริกากับรัสเซียไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่) จึงได้เสนอตัวมาสอนการเล่นให้ทั้งหมด เรียกได้ว่าเล่นกันเป็นทีม
ความคิดของภารโรง Mr. Shaibel อ่านว่า ไชล์เบล
- รู้ว่าเบธใจร้อน จึงต้องสอนไม่หมดเพื่อฝึกให้เบธเป็นคนใจเย็น
- แพ้ก็แพ้ แพ้อย่าฝืน
- ทุกการเดินคือการตัดสินใจของเรา อย่าโทษคนอื่นต้องโทษตัวเอง ที่เราให้มีโอกาสเหล่านั้นเกิดขึ้น
- นอกจากให้ประสบการณ์ ให้ความรู้ ยังให้หนังสือ และนัดกับเพื่อนที่เป็น CHESS CLUB มาเล่นกับเบธ จนส่งเบธเข้าไปแข่งที่โรงเรียนมัธยมตั้งแต่ 9 ขวบ
- ให้เงินไปแข่งขัน ในวันที่เบธอยากแข่งขันครั้งแรกแต่ต้องซื้อบัตรเข้าแข่งขัน เบธไม่มีเงินจึงเขียนจดหมายขอเงินให้ไชล์เบลส่งเงินมาให้หน่อย 5 เหรียญ หากชนะจะคืนให้ 10 เหรียญ
- ติดตามการแข่งทุกนัดผ่านหนังสือพิมพ์ และติดประกาศไว้ที่กำแพง คอยตามห่างๆ จนในวันที่เสียชีวิต
มีฉากที่เรียกน้ำตาได้มากที่สุดคือวันที่เบธไปงานศพของไชล์เบล และเป็นฉากที่เบธร้องไห้หนักที่สุด (เพราะทั้งเรื่องไม่ร้องไห้เลย)สิ่งที่จะบอกคือครูไม่ใช่แค่ห้องเรียน ครูบางครั้งมาในรูปแบบของ พ่อ แม่ เพื่อน คนรู้จัก คนรัก พี่รปภ.เพียงแต่เราต้องเรียนรู้จากประสบการณ์ของพวกเค้า เพื่อที่เราเอามาใช้กับตนเองหรือหากคุณเป็นคนที่หวังดี คุณเชื่อว่าสิ่งที่คุณมี มันมีประโบชน์กับคนอื่น คุณก็ขึ้นชื่อว่าเป็นครูหมากรุก ในชุดภารโรงได้เช่นกันอยากให้
ลองไปดูหนังเรื่องนี้นะคะ เป็นหนังชีวิตที่จริงมากๆ เราจะได้รู้ว่าเราต้องเตรียมตัวเลี้ยงลูกอย่างไรขอบคุณทุกการติดตาม
ติดตามเราได้ที่เพจ : https://www.facebook.com/codekidsTH/
ถ้าให้ลูกหรือเด็กเขียนโปรเเกรมเป็น ไม่อยากสามารถเริ่มได้ตั้งเเต่ 6 หรือ 7 ได้เลย ลอง Inbox เข้ามาสอบถามได้นะคะหรือเว็บไซต์ Codekids นี้ได้เลย มีความรู้ด้านการเรียนรู้ การเขียนโปรเเกรม สำหรับเด็กๆมากมาย https://www.codekids.co/blog/
